Pęknięcie zmęczeniowe w wysokim cyklu i mikrostruktura stopu tytanu TC11 w temperaturze pokojowej.
Mikrostrukturę stopu tytanu TC11 obserwowano i analizowano za pomocą mikroskopu optycznego (OM), skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) i transmisyjnego mikroskopu elektronowego (TEM). Wyniki pokazują, że pęknięcie zmęczeniowe stopu tytanu TC11 pod różnymi obciążeniami składa się z trzech części : obszar źródła zmęczenia, obszar wzrostu pęknięć i obszar przejściowych pęknięć, a w obszarze wzrostu pęknięć prostopadłych do kierunku wzrostu pęknięć występuje duża liczba wtórnych pęknięć. Wraz ze wzrostem obciążenia wzrosła liczba wtórnych pęknięć, a szerokość prążków zmęczeniowych wzrosła z 0,6 m (475 MPa) do 1,0 m (525 MPa). Pod wpływem obciążenia zmiennego w stopie tytanu powstała duża liczba podstruktur dyslokacyjnych, a dyslokacja była w większości akumulowana na granicy faz, co skutkuje koncentracją naprężeń, co powoduje pękanie na granicy faz i powstawanie źródła pęknięć, co zmniejsza trwałość zmęczeniową.
Przeanalizowano wpływ temperatury roztworu i szybkości chłodzenia na mikrostrukturę i twardość Brinella pierścieni ze stopu tytanu TC11. Wyniki wykazały, że ułamek objętościowy fazy pierwotnej determinowany był głównie przez temperaturę roztworu stałego.Zawartość fazy pierwotnej nie zmieniła się istotnie wraz ze wzrostem temperatury w zakresie niższej temperatury roztworu stałego.Gdy temperatura roztworu stałego była zbliżona do punktu przejścia fazowego, zawartość fazy pierwotnej gwałtownie spadała. Szybkość chłodzenia miała istotny wpływ na morfologię fazy wtórnej. Twardość stopu wzrasta wraz ze wzrostem temperatury roztworu i prędkość chłodzenia.